-
1 krain|a
f książk. 1. (część kraju) region- kraina rolnicza/przemysłowa an agricultural/industrial region2. (odległe, malownicze miejsce) land- odległe krainy faraway lands- kraina lasów i jezior a land of forests and lakes- kraina baśni (a) fairyland- ucieczka w krainę marzeń an escape to the land of dreams- □ kraina cieni Mitol. the land of the dead- Kraina Wschodzącego Słońca a. Kwitnącej Wiśni the Land of the Rising SunThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krain|a
См. также в других словарях:
kraina — ż IV, CMs. krainanie; lm D. krainain 1. «część kraju, państwa stanowiąca zazwyczaj etnograficzną, geograficzną i administracyjną całość; dzielnica. prowincja, ziemia» Śląsk to kraina przemysłowa. 2. «obszar, terytorium wyróżniające się położeniem … Słownik języka polskiego
